Şiir Yaşamak

Şiir Yaşamak




Promethus kim
Yunus kim,
bak gözlerime

kurtlar sofrasında,
şarap mıydı kanımız
kalktık yürüdük
ayaklarımızda bukağıları insanlığımızın.
daha kaç çağ,
kaç gün şunun şurasında.
kuşlar vurulmuş,
balıklar zehir sularda.

kör karanlıklara mı çekildik,
kutsal bezlerle mi bağlandı gözlerimiz.
kaç haraminin keyfine açlığımız susuzluluğumuz.
çelik ışıltısı direncin ırmakları gözyaşlarımız.
gör tükenmez soluğumuz

sinek böcek yılan ya da insan
bir avuç toz, bir de belki adımız.
ne kıyımlar, ne kıtlıklar
ne acılar kalan
sefası da cefası da bir mi,
güneş altında geçmişin
Hayyam’ın testisinden
bir yudum şaraptır,
bozulmuş bağların kekre anısı.
şiirdir ezilip süzdüğümüz canımız.


önce sevmeyi öğren,
sonra yaşamayı;
asıl olan sevdadır,
gerisi tortu ömrümüzden.

bakır çalığı,
yeşil zehir tadında her sevdanın.
kaç can acılarda,
kaç can tadının doruğunda yaşamanın.
hep sevdadır işlediğimiz,
direnmenin sarı sıcak sancısı.
şiirdir yaşamak
unutma koyulsa da karanlık

bir bilgenin sözü gibi belle,
anla ki yaşamak direnmektir.
direnmektir insanca olmayana.
Hallacı Mansur gibi derin sırtında
çıkıp, dağlarından döküldüğümüz..
yazdık ellerimize, anla ki şiir içindedir sözümüz
dağlar biziz, denizler biziz, gökler biziz.



Bedri Karayağmurlar 2006 - Şubat 2008