31 Mart 2011 Perşembe

GELECEĞİN USTALARI

Bedri Karayağmurlar



Kara kıllı kolları

yıkık kilisenin duvarından sarkan

bir ermişin gözlerini oyduğum daha dün .



Çırağım acemiyim

bir başıma tozlu ıssız işliklerde ısıtıyorum .

kömür köz ömrümün

örsünde yüreğimi bütün gün.



Adem amcam

hüzünlü göçmen bir Rum’du belki.

Bütün resimleri ve aşkları sürgün

bir mübadilin tahta işlemeli sakız dolaplarında .

Bizim oraların da

tuzu balığı kılçık

yolu beli balçık.



Akrepler taş altlarında

dikmiş kuyruklarını kertenkeleler.

Elimde yavşan kökünden acı su çeken kalem.

Çizdiği de suretim :

Genç, zıpır.

Her yerde ve dağlarda

gılağılı kılıçlar,

gökçe eller diye yanık demir türkülerle dilimde acı tütün.



Az karanlıkta kalacaksınız.

sonrası sonsuz aydınlık.

Güneşi yakacağım ruhumun ocağında

yeniden dövüp,

su vermeye vicdanınızın ince tellerine .

içi geçmiş bestelerinizin paslı kulakları çınlasın.

Ağaran günlerdir saçlarınızda ölüm